مقایسه تغییرات ظرفیت آنتی اکسیدانی خون خرگوش پس از قطع مواجهه با امواج ماکروویو تلفن سیار

زمینه و هدف: کاربرد امواج ماکروویو با فرکانس 915 مگاهرتز در تلفن سیار باعث ایجاد اثرات حرارتی و غیر حرارتی می شود. با توجه به مواجهه شغلی کاربران تلفن همراه به ویژه اپراتورهای مخابرات و نیز با توجه به اهمیت ویژه آنتی اکسیدان ها در سیستم ایمنی بدن و پیشگیری از ابتلا به برخی بیماری ها، در این پژوهش به بررسی اثرات بیولوژیکی امواج ماکروویو تلفن همراه با فرکانس 915 مگاهرتز بر تغییرات آنتی اکسیدانی خون خرگوش و امکان برگشت پذیری آن به حالت طبیعی پس از قطع مواجهه، پرداخته شده است. مواد و روش ها: این پژوهش به شیوه تجربی و با آزمایش بر روی 14 سرخرگوش نر سفید سه ماهه با نژاد خالص نیوزیلندی و وزن 1400-1700 gr انجام شد. خرگوش ها به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. خرگوش های گروه مورد در شرایط کنترل شده ای درون اتاقک مخصوص جاذب امواج، با امواج شبیه سازی شده ماکروویو تلفن همراه در مواجهه تمام بدن، با فرکانس 915 mhz و با میانگین چگالی توان 0.6789 mw/cm2 به مدت سه هفته، روزی هشت ساعت مواجهه یافتند. به منظور بررسی امکان برگشت پذیری ظرفیت آنتی اکسیدان گروه مورد به حالت اولیه، دو هفته به آن ها استراحت داده شد و در پایان هر یک از مراحل فوق (سه هفته مواجهه، یک هفته استراحت، یک هفته استراحت) از قلب خرگوش های مورد و شاهد به صورت مستقیم خونگیری شد و میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما با استفاده از روش frap اندازه گیری شد. میزان جذب کمپلکس tptz-fe+2 با دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج 593 nm قرائت شد. داده های به دست آمده در نرم افزار spss توسط آزمون های anova و tukey تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته ها: نتایج حاصل از مقایسه میان میانگین غلظت آنتی اکسیدان ها در پلاسمای گروه شاهد (890.61±104.555 mmol/lit) و گروه مورد پس از سه هفته مواجهه (630.61±151.08 mmol/lit) تغییرات معنی داری را نشان داد. نتایج حاصل از مقایسه میان میانگین غلظت آنتی اکسیدان ها در پلاسمای گروه شاهد (870.28±104.55 mmol/lit) با میانگین غلظت آنتی اکسیدان ها در پلاسمای خرگوش های مورد پس از یک هفته از قطع مواجهه (575.33±132.58 mmol/lit) و دو هفته پس از قطع مواجهه (526.66±20.66 mmol/lit) نشان داد که تغییرات ایجاد شده در ظرفیت ایجاد شده در ظرفیت آنتی اکسیدانی به حالت اولیه بازگشت نکرد و با میانگین غلظت آنتی اکسیدان ها در پلاسمای گروه شاهد دارای اختلاف معنی داری است. نتیجه گیری: امواج ماکروویو ناشی از تلفن های سیار موجب کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما می شود و می تواند یک عامل زیان آور فیزیکی باشد و به دلیل مواجهه شغلی و تحت حاد گروه مورد با امواج ماکروویو تلفن همراه، وجود واکنش های زنجیره ای تولید رادیکال و پایداری و ثبات آن ها و یا از طریق بی ثباتی مولکول والد (parent molecule)، دو هفته قطع مواجهه برای برگشت ظرفیت آنتی اکسیدانی پلاسما به حالت اولیه کافی نیست.